- sərvinaz
- сущ. устар. капризная красавица
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
aparmaq — f. 1. Bir şeyi əlinə götürərək, yaxud dalına yükləyərək bir yerdən başqa yerə köçürmək, gətirmək. Uşağı qucağında aparmaq. Yükü dalında aparmaq. Tayı çiynində aparmaq. – Həkimin nüsxəsini heç dərmanxanaya aparmadım. M. C.. // Daşımaq, nəql etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
duayazan — is. din. köhn. Dua yazmaqla məşğul olan adam. <Sərvinaz xanım:> . . Deyiblər İrandan bir duayazan gəlib, getmişəm onun da yanına, beşcə manat ona vermişəm, genə bir əsər olmayıb. N. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fikir — is. <ər.> 1. Düşünmə, düşüncə, təfəkkür; təfəkkür prosesi. 2. Niyyət, məqsəd, məram. Fikrini başa düşmək. Fikrini anlatmaq. Getmək fikrindən daşınmaq. – <Süleyman:> Yaxşı, xala, bəs sənin fikrin? Ü. H.. Qızın fikrində bunların heç… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fövqəladə — sif. <ər.> 1. Qeyri adi, adətdənxaric, görünməmiş, eşidilməmiş. Hamam səfəri kimi fövqəladə hadisələr tez tez ittifaq düşməzdi, həftədə bir dəfə olardı. Ç.. <Səriyyə:> Mən fövqəladə bir iş görən adamlar kimi ciddi və həyəcanlı idim. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fərəhlənmək — f. Sevinmək, şadlanmaq, könlü açılmaq. Atan fərəhlənsin əməllərindən; Vətən çaylarından güc alsın səsin! B. V.. Sərvinaz qarı evə dönüb hər şeyi hazır görəndə fərəhləndi. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gil — is. 1. Yer səthində və ya altında olan, yaş halda özlü kütləyə çevrilən çöküntü süxuru (dulusçuluq, heykəltəraşlıq və tikintidə işlədilir). Qırmızı gil. Gil məhlulu. – Çökmə süxurların dənizdə əmələ gələn növlərinə misal olaraq qumaşı, əhəngdaşı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözümçıxdı — gözümçıxdıya salmaq – yerli yersiz, haqlı haqsız danlamaq, töhmət etmək, incitmək, əziyyət vermək. Uşağı gözümçıxdıya salmaq. – Bu Pası da yazığı lap gözümçıxdıya salıbdır. S. R.. <Ramazan> hər zaman Tahiri danlamağa, gözümçıxdıya salmağa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
höcət — <ər.> 1. is. Öz dediyindən, əməlindən, xasiyyətindən əl çəkməmə; inad, inadkarlıq, tərslik. <Rüstəm kişi:> Nə höcətsən, ay arvad! Deyirlər, yemlə, yemlə, vəssəlam! M. İ.. <Hatəmxan ağa:> Sən onu tanımırsan, məgər ki, necə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
intəhası — ara s. Axırı, qurtaranı, nəhayət, xülasə. . . İntəhası, iki üç saat vaxt kifayətdir. C. M.. İntəhası, dava var uzun olur, qısa olur, sənə yaxın, ya uzaq olur. M. C.. <Daşdəmir:> Allah eləməsin, ay Sərvinaz nənə, intəhası, mən burda az… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kişnərti — is. 1. Atın çıxardığı səs; kişnəmə. Atın kişnərtisinə bir gəlin çölə çıxdı. Ə. Vəl.. <Sərvinaz> . . çöldəki hənirtini alan çal atın kişnərtisini eşidirdi. B. Bayramov. 2. məc. Uğultu, şiddətli səs. Kişnərti salmaq – uğuldamaq. Güclü külək… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti